Dag 54 t/m 56 van Maiori naar Rome en het verblijf daar

Vandaag gaan we de mooie Amalfikust en ons huis met prachtige uitzicht verruilen voor een hotelkamer in het levendige openluchtmuseum Rome.  Rond een uur of tien dienen we het huis te verlaten, we zijn bijna maar nog niet helemaal klaar als er een kleine auto de heuvel oprijdt en hier een deel van de  familie van Guiseppe uitstapt: zijn moeder, zijn vader, zijn tante en zijn oom.  Ze komen met veel bombarie en gezelligheid de tuin in gelopen, non stop pratend, non stop gebarend. De mannen gaan direct de tuin in voor wat reparatiewerkzaamheden, de dames pakken al kletsend hun schoonmaakemmers en tassen uit de kleine auto. We voelen ons enigszins opgejaagd en gegeneerd dat we nog niet helemaal klaar zijn maar de dames maken meer dan eens duidelijk dat dit geen probleem is en  kletsen vrolijk verder op het terras en vragen of wij er ook bij komen zitten. Ze zijn vooral gecharmeerd van Anna die nog een boterham pindakaas aan het eten is. Het is even heel gezellig maar zolang wij bij ze blijven zitten kunnen we allemaal niet verder natuurlijk dus we halen de laatste spullen uit het huis en tetrissen de laatste tassen in de auto. Af en toe komt een van de dames al wild zwaaiend met iets wat we vergeten zijn naar buiten gelopen. We worden als we klaar zijn door de hele familie uitgezwaaid en ik pluk nog snel even een citroen uit de tuin mee als aandenken en anti misselijkheidsmiddel voor Anna. We hebben Anna voorin gezet aangezien we voorlopig wel even weer haarspeldbochten-nemend onderweg zullen zijn. We rijden via Napels, en weer is daar halverwege de rit door de bergen ineens het opdoemen van de Vesuvius, het blijft een mooi gezicht. Van Napels zien we via de snelweg niet meer dan veel industrieterreinen, we troosten ons met de gedachte dat we goede redenen hebben om nog veel vaker naar Italië te gaan in de toekomst.   

Na een uur of wat rijden arriveren we in Rome. Het is echt een feest om hier weer te zijn.  Marloes navigeert ons bijna moeiteloos door het centrum heen, onderweg passeren we het park Villa Borghese, en het Piazza del Popolo voordat we de Tiber oversteken en Vaticaanstad inrijden.

We hebben mazzel, we kunnen parkeren voor ons hotel als we arriveren en er is ook nog een parkeerplaats van het hotel zelf beschikbaar tijdens ons verblijf, de hoofdreden dat we dit eigenlijk net iets te chique hotel Giulio Cesare hebben geboekt.  Na het uitladen van ons koffers leggen we Anna op bed in onze hotelkamer voor haar middagslaap. Omdat we niet meer dan een kleine kamer hebben, iets wat we niet meer gewend zijn na al die ruimte van de afgelopen weken, gaan we om haar niet wakker te maken in de hal van het hotel op het dikpolige tapijt een wijntje drinken. We hebben lol omdat we weinig op hebben met alle poeha in dit hotel; in de gouden lift hangt een tv scherm waarop non stop opera’s afspelen en de gasten van het hotel lopen net iets teveel met hun neus in de lucht. We worden er melig van en doen hinkstapsprong wedstrijden over de gang. Na een uurtje is Anna weer wakker. We frissen ons op en maken ons klaar voor een wandeling door de mooiste stad van Europa, wat mij betreft. Omdat we Rome al redelijk kennen voelen we geen druk en haast om alles te zien en dat maakt het bezoek heel relaxt. We wandelen met Anna in de draagzak langs de Tiber, steken een van de stenen brede bruggen over en passeren het mausoleum van Augustus, waarna we via de grote winkelstraat de Via del Corso lopen richting de Trevifontein; het leek ons leuk om Anna dit te laten zien vandaag. Het is zoals altijd bizar druk bij de fontein, de hoeveelheid fotograferende en muntjes-over-de-schouder-gooiende mensen (de legende is dat als je een muntje in de fontein over je schouder gooit, je ooit weer terug zal keren naar Rome) is bijna nog meer de attractie dan de fontein zelf.  Bijna dan, want de fontein blijft waanzinnig mooi ook al zie je hem voor de derde keer. Anna kijkt haar ogen uit. Ze heeft het er de dag daarna nog over.

Hierna dineren we in de buurt op een terras met wat foute live muziek, het past helemaal bij de stemming die we hebben, het is heerlijk om weer even in een bruisende stad te zijn! Na het eten wandelen we langzaam via een andere route weer terug naar het hotel.

Anna heeft er nog een nieuwe fan bij, ontdekken we de volgende ochtend aan in de ontbijtzaal. De stokoude eigenaar van het hotel loopt strompelend, maar heel erg verzorgd,  in een prachtig pak rond tussen de ontbijtende mensen, vooral om ze te vertellen dat hij de eigenaar van het hotel is. Op het moment dat hij Anna ziet is hij niet meer weg te slaan bij haar, hij vindt haar een engel, de mooiste gast in het hotel, en haalt trillend op zijn stok bakjes jam voor haar die helemaal puur natuur zijn volgens de meneer. Anna moet er weinig van hebben ;-)

Na het ontbijt gaan we, aangezien we in Vaticaanstad zitten, richting de St Pieterskerk.  De wijk waar ons hotel ligt is een vrij chique wijk met voornamelijk ook kantoren, dus we zien veel mensen in pak en weinig toeristen. Dit verandert snel als we de St Pieter naderen. Het is een warme dag met het is zweten geblazen met Anna op de rug, maar haar los laten lopen is geen optie met alle drukke wegen in dit stuk, dus we zijn blij als we op het grote plein aankomen. Maar wat een verschil met onze eerdere keren in Rome in maart.. het hele plein staat vol met toeristen en de rij voor de kerk beslaat meer dan een kilometer, het is een bewegende lint mensen die over het plein door de kerk weer op het plein uitkomt. We worden non stop aangesproken door ‘reisleiders’ met pasjes aan een ketting op hun borst, die vermelden dat zij als enige een ‘skip the line’ kunnen aanbieden. Het zijn er zoveel dat als het al waar is, je vast alsnog erg lang in de rij staat. We besluiten de binnenkant van de kerk te laten voor wat het is, we hebben deze gelukkig al een keer gezien, en een ijsje te gaan scoren. We wandelen verder en eten ons ijsje op de stoep van een mooi kerkje in een zijstraat bij de St Pieter, waar een bruiloft aan de gang is. De gang van prachtig aangeklede mensen in en uit de kerk geeft een leuk uitzicht. Na het ijsje krijgen we Anna gelukkig weer zover in de draagzak te willen en wandelen we naar de oostelijke kant van de stad, over de Tiber richting de Piazza Navona. Dit langwerpige, ovaalvormig plein is autovrij en heeft zijn vorm te danken aan een oud stadion wat hier in voor de jaartelling stond. Naast vele terrassen en kunstenaars die hun schilderijen verkopen ook drie hele beroemde fonteinen op het plein staan, waaronder een van Bernini. Hier kunnen we Anna lekker laten rondrennen. We lunchen daarna in een aanliggend straatje met een fijn bord pasta en een koud wijntje. Hierna wandelen we terug naar het hotel zodat Anna even kan slapen, Marloes valt ook in slaap en ik ga even in de tuin van het hotel wat drinken en proberen een Italiaanse krant te begrijpen. Omdat we pas vrij laat in de middag terug waren in het hotel is Anna ook pas laat weer wakker en gaan we einde middag alleen nog even de stad in voor een hapje eten. Het wordt een pizza op een terrasje in de buurt.

De volgende dag zoeken we het groen op en besluiten we richting het park Villa Borghese te gaan. Het is een heel mooi groot park midden in Rome waar veel te doen is en je je makkelijk een dag kunt vermaken. We wandelen via het Piazza Popolo naar het park, vanuit dit grote plein kun je via trappen het hoger liggende park bereiken. Als we net het plein oplopen worden we verrast door meerdere straaljagers die met veel donder vlak over vliegen en de lucht met rook kleuren in de vlag van Italië.  Een prachtig gezicht! Anna vindt het waanzinnig en roept elke keer ‘nog eentje’! In totaal vliegen ze twee keer laag over. Later ontdekken we dat het vandaag de dag van de republiek is, een nationale feestdag in Italië. We beklimmen hierna de trappen omhoog naar het park, eenmaal boven heb je aan de rand een heel mooi uitzicht over Rome. Het is een mooie warme dag en er zijn aardig wat mensen in het park. Al snel zien we veel mensen in een soort fietskarretjes rondrijden, we denken dat het ideaal vervoer zal zijn door het grote park met Anna en huren er een voor een aantal uur. We fietsen het hele park door en stoppen onderweg bij speeltuinen voor Anna. Midden in het park ligt het Piazza di Siena, waar prestigieuze paarden concours worden gehouden. We hebben enorme mazzel want dit concours vindt net deze dagen plaats! Het is geheel gratis toegankelijk en fantastisch om te zien. We spenderen een paar uur hier, aanschouwen met een glas wijn en verse aardbeien van dichtbij de paarden die hordes nemen, een spektakel! Anna vindt het prachtig, ze roept ‘hopla’ bij elke horde en is helemaal fan van de paarden. De sfeer is super, het is mooi weer, we zijn in een prachtig park, en het is een evenement waar je anders niet zo snel bij zou zijn en die we nu zomaar in ons schoot geworpen krijgen.  Op een bepaald moment moeten we weer verder want we realiseren ons ineens dat de huurtijd van onze fietskar afloopt. We rijden snel terug om de fiets weer in te leveren. We hoeven niet te betalen, totdat Marloes ze eraan herinnert dat we nog moeten betalen, waarna we alsnog moeten betalen. Hoe eerlijk kan je zijn! J

We wandelen richting uitgang van het park, waar we nog een draaimolen tegenkomen die we natuurlijk niet voorbij kunnen gaan zonder een paar rondjes voor Anna, die na de laatste keer zo hartverscheurend huilt dat ze van de mevrouw van de molen nog een keer gratis mag. Ook komen we onderweg twee muzikanten tegen in het park die zo leuk spelen dat we hun CDtje kopen.

De dag is een beetje voorbij aan het vliegen en het heeft niet zoveel zin om helemaal terug te wandelen naar het hotel voor een middagslaap van Anna, dus we besluiten eerst wat te gaan eten. Na een goede maaltijd wandelen we richting hotel en stoppen we Anna in de draagzak waar ze gelukkig even lekker in weggedommeld. We proberen weer een andere route terug te nemen naar het hotel zodat we weer een stuk Rome zien wat we nog niet eerder gezien hebben. We gaan via een mooie winkelstraat waar veel straatoptredens zijn en ook mooi straattekeningen worden gemaakt. Uiteindelijk zijn we rond half acht weer terug bij het hotel, waar we in de tuin nog een simpele soep eten zodat we vanavond niet meer weg hoeven en Anna gewoon vroeg op bed kan. Morgen vertrekken we alweer uit Rome. Jammer, maar we kijken wel heel erg uit naar de volgende bestemming, het is een van de weinige locaties die we al een aantal weken terug hebben geboekt. Een agriturismo nabij Perugia, op een berg, afgelegen in het groen. Weer heel wat anders!